Sonbaharın Gözleri Sonbaharın gözleriydik, Ağlardık durmadan. Bazen bir çınarın kuru yaprağında dinlenirdik, Bulutları uyandırmadan. Kimi zaman çiğ tanesi olur, Kimi zaman kırağı çalardık; Bazen kirpiklerden kalplere, Bazen saçlardan düşüncelere süzülüverirdik. Biz sonbaharın gözleriydik, Bataklıkta uyuyan sisi biz uyandırdık. Yeşilin içindeki maviyi çıkartıp Yaprakları sarıya boyadık. Bir atkestanesinin yüreğine girip; Bir martının gölgesinde Uzak ormanlardan topladığımız umutları Bulutsuzluğa hasret balıklara dağıttık. Biz sonbaharın gözleriydik, Gelmiştik sıcaklığından kahverenginin. Soğuk bir akşam kışın beyazlığında kayboluverdik. "Şairi bilinmiyor :( " |