SUBAT AYINDA ANKARA'DA YAZILAN BIR SIIR

Bu yil erken bastirdi kis! Yagmur yagiyor, yagmur yagdikca seviyorum seni. kar yagiyor, kar yagdikca seviyorum seni. karaya vurdukca, sular dondukca usudukce, birseyler yitirdikce, umudum kirildikca cikmaza girdikce yasam, yuregim sikistikca, sen degistikce daha cok seviyorum seni. Donmus suda celik tadi var agzimda eski tutun ve buruk cay tadi her sabah yaya geciyorum butun Ankara'yi komur ve kukurt kokulari arasinda her aksam yaya geciyorum butun Ankara'yi okuyarak bildirilerini direnen ogrencilerin bakarak yirtik afislere, sarkici resimlerine, nereye gitsem icimde bir geckalmislik duygusu bu yuzden bir saat erken gidiyorum gidecegim yere ne zaman, nerede ve nasil bilmiyorum, ama birden yasamin korkunc bir hizla degistigini dusunuyorum ve ikimizin ayni kisiler olmayacagimizi yarin. Bu yil erken bastiran kisi yasiyoruz Sanki olumlu kahramanlariyiz kotu bir romanin yeni bir dilin sozdizimine calisiyoruz gokyuzunu verip yuzunu aliyorum goruntunu verip acilari siliyorum yuzunu koyuyorum umutsuzlugun yerine Usumda sesinin ve govdenin usumda sesinin ve govdenin gorkemli atlasi ÖZDEMIR INCE