Seni gordugumde, cocuklugumda dinledigim bir masali hatirladim. Bir Iran masalinda, sevdigi kadini yuzyillarca ayni ruhla, baska bedenlerde arayan bir adam anlatilir. "Adam sonunda, yuzyillardir aradigi kadini, uzak ulkelerin birinde bulur. Ona gunesli bir gokyuzu altinda beraber toprak islemek istedigini anlatir. Kadin sadece gulumser ve uzak ulkesinde yasamaya devam eder". Seni ilk gordugumde, sicak bir ulkede benimle birlikte olmayacagini, kendi dunyani bana tasimayacagini biliyordum. Yine bana gulumsediginde biliyordum ki ben yuzyillardir yeryuzunde seni aramisim, sesi herseyin sebebi olabilecek adam!...
Bir varmis bir yokmus diye baslarmis masallar... Her masalin sonunda muratlarina eren asiklarin kerevetlerinin bir ucuna hafiften ilisip, gokten yere dusen o uc elmanin birinden bir isirik alabilmek hevesmis... Ne o kerevetlere dokunabildik, ne de elmalara... Masal iste,adi ustunde, neyine heveslenir, neyine mutlu olurduk anlamazdik, ama buyudukce gorduk ki bir arpa boyundan fazla yol alamamisiz, ne kendi masalimizda ne de bir baskasinin masalinda... Her masal gibi bir varmis bir yokmus diye baslayacakken, bendeki senin masalina "varmis" demeye dilim varmadi bir turlu. Bir varmis bir yokmus demeden de masallara baslanirmis demekki!... "Bir yokmus hiç olmamis, evvel zamanlar kadar uzak olmayan bir zamanmis, ne çok çok uzak, ne de cok yakin bir ulkeymis, herhangi bir yermis iste... Inanilmayacak kadar olaganustu seyler de olmazmis, siradan, basit hayatlar yasanirmis. Ne cok iyiler varmis ne de cok kotuler, siradan hayatlar yasayan,olu bakisli, gulmeyen insanlar varmis,bu herhangi bir ulkede.
Ve siradan insanlarin arasinda yasayamaya calisan bir kiz varmis,yasamaya calisirmis, ne insanlar onu sevmis ne o insanlari... Alisamamislar birbirlerine,mutsuzmus, o kadar uzun zamandir mutsuzmus ki kendisini bu kadar mutsuz eden sebebi bile unutmus siradan birsey haline gelmis bu onun icin. Yapmasi gerekenleri yaparmis sadece, ne bir arti, ne bir eksi. Mutsuzmus ama aglamazmis da, gulmeyi unuttugu gibi aglamayi da unutmus, sorular sorarmis insanlara, anlatmaya calismis hep birseyleri, anlatamamis... Insanlar anlayamamis... Karabasanlarla uyaniyormus, uyumaktan korkmus, kendisinin bile duymayacagi cigliklar atmis kimse duymamis, hayatlar devam ediyormus ama kocaman bir eksik varmis, adini koyamadigi eksigin agirligi aci vermeye baslamis. Bir lanet, bir kara buyu gibi coktukce cokmus ustune. Birgun kirilmis butun direnci saklayivermis kendini herkesten ,herseyden. Kocaman tuglalardan duvarlar ormus kendine, kendi duvarlari arasinda yasamaya baslamis, ne o insanlari, ne insanlar onu gorebiliyormus artik. Mutlu degilmis ama kurtulmus o karabasandan "iyiyim" diyormus "iyiyim"... Nasil olsa alismis mutsuz olmaya, kendi dunyasinda, kendiyle basbasa olmaya. Hersey iyiymis hosmus da gene de icinde kocaman bir bosluk varmis, "istedigim sey buysa ,neden hala icimdeki bu burukluk?" diye dusunurmus bazen, iyi bile olsa gene de eksik birsey varmis. "Nasil olursa olsun gene de yasiyorum iste" der sustururmus icindekini. Ki duvarlarinin disinda bir ses duymus,aldirmamis ilk once,"herhangi bir ses iste" demis. Sonra bakmis ki herhangi bir ses diye gecistirdigi bu sesi arar olmus kulaklari, yuregi,tekrar duyabilmek icin... Beklemis,beklemis... Gunduzleri geceleri birbirine girmis, kulaklarinda o ses sarkilar soylerken yakalamis kendini, kendine bakmis aynada,gulumsemis, utanmis. Hergun duyar olmus o sesi, sicacik bir sesmis ici isinmis, akli kalmis. Sesi duyabilmek yetiyormus onceleri fazlasina gerek yokmus, ama zaman gectikce yetmez olmus, "nedir ki bu,niye hergun bekler oldum" diye soruyormus kendine... Cevabini buldugunda once korkmus, ama gecmis korkusu o sesi duydukca, yerini baska birseyebirakmis.. . "Sevdalandim ben" demis", "tanimadigim bir sese sevdalandim iste" diyormus kendine... Yetmiyormus artik sadece duymak,gormek... Dokunmak istiyormus sevdigi sesin sahibine, bir sarki soylemeye baslamis o sese, susmus ses,dinlemis. Ikisi de duvarin iki tarafinda konusmuslar bir zaman. Cesaret edemiyormus, soyleyemiyormus... Asik oldugu ses hem cesaret veriyor hem de korkutuyormus cunku... Ve birgun toplamis butun cesaretini davet etmis dunyasina sesi. Kabul etmemis ses "ben kotuyum kanma bana" demis. Inanmamis kiz, "sadece gel" demis. "Mutsuz olursun" demis ses. "Ne farkeder ki" demis kiz, "ha bir eksik ha bir fazla". "Hayir" demis defalarca ses. "Seviyorum, gelmezsen eger olecegim" demis kiz. Dayanamamis sesin sahibi, kotuyum bile dese dayanamazmis kiza birsey olmasina... Herhangi bir geceymis gene, kiz beklemis, " bekleme" demis ses ama elinde degilmis bekliyormus. Ilik bir ruzgar esmis, içi titremis, arkasinda oldugunu biliyormus ama donmeye cesaret edememis, "korkma" demis ses. Donebilmis sonunda... Kaldirmis basini. Gozlerini dikmis gozlerine, gulumsuyormus sesin sahibi adam... Bakakalmis kiz... Seyretmis... Adini koyamadigi bircok seyin ismini bulmus o yuzde... Cocuklugunu gormus, gulumsemis... Acilarini gormus... Ozlemeyi,ozlenmeyi gormus... Saclari yagmur, teni gece kokuyormus adamin, doya doya cekmis icine.
"Sen ASK'sin" demis...Saatlerce anlatmis ona hiç konusmadigi kadar cok konusmus. Anlattikca anlatmis gulmus. Aglamis, kizmis, bagirmis, yorulmak bilmeden konusmus adamla. Adam dinlemis. Sicacik sesiyle o da anlatmaya baslamis, bambaska seyler anlatiyormus... Olumden, gitmekten bahsediyormus en cok... Dinledikce degismis kizin yuzu, sesi seviyormus ama soyledikleri korkutmus, yuzundeki mutluluga golge dusmus,aglamakli olmus. Istiyormus ki guzel seyler anlatsin sevdigi adam. Istiyormus ki hic gitmesin yanindan... "Gitme" demis...Ve ilk defa dokunmak için elini uzatmis..." Ninelerimiz dedelerimiz kadar bile olamamisiz hic, onlar cok uzun zamanlar oncesinde, cok cok uzak ulkelerde, her engele ragmen gokten uc elma dusurebilirken, biz sevdigimize bile sunamamisiz bir elmanin yarisini... Onlar; devlere, canavarlara, kotu kalpli cadilara ragmen ayakta tutabilirken aski, biz icimizdeki korkak bizle basedememisiz. Biz "bir varmis" demeye bile korkmusuz... Biz masallar yaratmakbir tarafa, kucuk oykuleri bile elimize yuzumuze bulastirmisiz... Biz bir masal tadinda, safliginda, yasayabilecegimiz herseyi kendi ellerimizle teslim etmisiz kotu kalpli cadilara, farkina bile varmadan gucler vermisiz ellerine, sonra ezilmisiz karsilarinda... Biz bir arpa boyu yolu bile soluk soluga almisiz... Biz bir varmisiz... Bir de yok...
ANONİM
|